2 komentarze

1. 
   kasia 6 lat AGO REPLY

   Panie Łukaszu, jak można mówić jednocześnie: skupiajmy się na faktach i zgadnijmy co ma na mysli krytyk. Moim zdaniem sugestia, że nalezy zgadywać: jakie krytyk ma intencje to nietrafiony pomysł do pracy samodzielnej … ” czy ja reaguje na prawdę, a nie na interpretację – to nic dziwnego – że nie mogę rozwiązać problemu…” a czy to nie jest krytyka ???????

2. 
   Łukasz Bieliński 6 lat AGO REPLY

   Nie wiem o jaki dokładnie fragment nagrania chodzi, ale zgaduję, że na myśli miałem skupienia się najpierw na obserwacji tego co mówi krytyk, czyli zamiast słyszeć np. „on mnie poniża” słyszę „on mówi, że jestem nic nie warty”, żeby wydobyć bodziec odpalający moją reakcję, zamiast tworzyć generalizację na temat całego zachowania krytyka. Następnie w odniesieniu do słów krytyka, zacząć odgadywać jego emocje oraz potrzeby, żeby wydobyć jego intencje. Oczywiście wtedy jestem w fazie interpretowania, ale prowadząc dialog z krytykiem, krytyk mnie naprowadzi na właściwe uczucia i potrzeby. Liczy się intencja – czy ja skupiam się na obronie/walce z krytykiem czy skupiam się na jego zrozumieniu. Wtedy gdy go zrozumiem, transformują się moje i jego nieprzyjemne emocje (w zasadzie także moje emocje, bo krytyk to część mnie) i wtedy otwiera się przestrzeń na wypracowanie z krytykiem nowych strategii komunikacji, tak by zamiast słów, które odpalają we mnie nieprzyjemne emocje – mówił inaczej tak bym potrafił go wysłuchać.